30.9.08

Naso - anhos 50

Rebuscando retratos antigos a ber se çcubrie l carbalho que dou la selombra a la palhestra de l poeta, achei este cun tanta moça guapa! de adonde son nun l sei, çcunfio que
seran pori de la tierra de "Chico Bitór".
Outros tiempos que l tiempo lhieba nun apiçcar d'uolhos.
.
Buonas nuites
i buona suorte

28.9.08

Ancuontro de Bloggers - "LA LHÉNGUA"

... I benimos por causa de ua outra cousa que mos fai comunicar, l acto más sagrado que las personas tenen ye l acto de comunicar: seia por palabras, seia puls uolhos, seia por aceinhos, seia por antenas, seia pul que fur, ye l acto de comunicar, comunicar ye ua cousa … i ls animales subrebiben tamien pula capacidade que tenen de comunicar.
Nós tenemos, estamos nós cumbencidos, se calhar estamos anganhados, tenemos ua capacidade más zambolbida de comunicar i l anstrumiento más abançado que nós cunseguimos tirar ye la lhéngua. Esta ye ua cousa sagrada. Se nós la perdirmos, las cousas nun son eiguales. I ousando ua palabra que l outro die Alfredo ponie nua rebista –
eiquelogie - este ye l nuosso mundo, fai parte de l’eiquelibrio de l nuosso mundo. Eiquelogie ye esso: la eiquelogie ye quando todos ls eilementos de l mundo estan cuncordantes uns culs outros, todos subrebibiren uns culs outros i ajudaren-se uns a ls outros. La lhéngua fai parte de l’eiquelogie de l nuosso mundo. Ye un porblema eiquelogico porque las personas, para poderen sobrebibir tenen que quemer, dormir, reproduzir-se i tenen que comunicar cun ls outros las sues necidades, se tenen un delor, se quieren esto, se quieren aquilho, puoden fazer poesie, puoden escrebir cuontas cume escribe Manuel, esto ye todo un acto sagrado. Quando sal esta eideia, nun poderie haber sítio i melhor motibo para mos ancuntrarmos, que nestas cousas l estar ye amportante, más do que a las bezes grandes çcursos an que se chega al fin i se pregunta: al que dixo? El falou bien mas nun sei l que dixo.
I aspuis stamos presentes. Somos nós que coincemos … l mirandês són personas. Son personas … i a las bezes dizen assi: á! l mirandês ye ua cousa que escriben an blogues i tal … Nó. L mirandês ye ua lhéngua que se eidentefica cun personas. Ten rostros. Ten essas cousas todas i personas que se antressan por eilha.
...
Francisco Niebro ... ... (cuntina)

Buonas tardes
i lhéngua afilada

27.9.08

Recordação


Chamava-se Isabel e nasceu em Cicuiro. Morreu na flor da idade. Tinha 25 anos. A avó que não conheci.

25.9.08

Ancuontro de Bloggers - "sagrado"

Cume al Naso nun fui solo l cabanhal de tie Ginja, la posta ou las moscas dal perro de Manuel (se calha eran más carrapatas do que moscas) ampeçamos a traer ua cumbersa que por todas las rezones i más la rezón de la lhéngua mirandesa eiqui ponemos cume nun altefalante (que bózia baixo mas ye altefalante) de modo a que quien nun fui capaç de estar presente la puoda oubir "quaije" cume la bóç de l poeta la botou.
Buonas leituras.

... Antón bou a botar ua palabrica i aspuis quien quejir que fale tamien …
Sabeis? … todo mundo que eiqui está, dua maneira ou doutra yá organizou cungressos i cousas assi an salas i an cadeiras … i han-de dezir assi: ajuntoran-se uns mirandeses al redor d’ua posta no Naso … i ye capáç de beniren assi cun cierto zprézio para nós ... Só que la tradiçón ye esta: quando las personas fazen ua fiesta fazen l quei? fazen ua boda, comen, porque quemer ye un sinal de bida. Nós a las bezes cume estamos nua sociedade de abundáncia, para nós al menos, çquecemos esto, quemer ye un sinal de bida mui amportante. Porque quando ua persona se deita sien saber l que bai a quemer no die a seguir ye un porblema i quando nós nacimos, ls mais bielhos que eiqui estamos, era assi i la cousa melhor que nós podiemos faer era ajuntarmos para quemer ua posta … no Naso.
L Naso ye un sítio sagrado. Un sítio sagrado an bários sentidos. Hai acá ua capielha crestiana, mas antes de haber esta capielha crestiana de certeza que yá habie eiqui altares a Diuses de las personas que eiqui morában. Nós a las bezes pensamos que la religión ampeçou solo cul crestianismo, mas ampeçou muito antes. Las personas yá tenien la eideia de l sagrado, la atraçón pul çcuincido. Eiqui ye un sitio sagrado porque fui sacralizado por las personas i portanto, acho que este ye un sítio buono porque tamien nós benimos a tratar de cousas sagradas: la amisade, nós nun mos conheciemos, you nun conhecie a Glória, nun conhecie a Manuel, nun conhecie a Thierry, nun bos coincie a bós, nien a bós, nien a bós ... la amisade ye l que cunseguiu stransformar personas salbaiges nua sociedade que eiboluiu.
Las personas que se ounirun ... portanto se estebirmos apartados sobretodo quando stamos poucos nun bamos a lhado ningún. La amisade ye ua cousa sagrada, la ounión ye ua cousa sagrada, mas … la bida tamien ye ua cousa sagrada i esta ye ua celebraçón de la bida, achou you. Portanto deste ponto de bista ye ua cousa sagrada ...

Fancisco Niebro ... ... (cuntina)

buonas nuites
i suonhos sagrados

23.9.08

Campanas de la nuossa tierra



Hai campanadas que són cume esquilas que solo ls "amos" defréncian mal ampeçan a tlintar, assi cume quien toma puosse de la boiada que se arrima al lhugar.
.
Buonas nuites
i suonhos serenos
.

Siléncios i selombras


Cun uolhos na punta de ls dedos espechucaba las yerbas brabas antre las froles que ampeçaban a botar gromos. I se alguien le boziaba no oubido, ua risa calhada talbéç que fusse la fala que melhor salie de las selombras i siléncios que fazirun parte de l sou mundo.
.
Buonas nuites
todas las nuites

22.9.08

Ansaio no castielho



Gaitas de Custantin a ansaiar.
.
Buonas tardes
i buonas gaitadas

21.9.08

Assar castanhas



Este fui l purmeiro teste para podermos poner eiqui eimaiges i cumbersas de todo mundo.
.
Buonas nuites
i buona suorte

19.9.08

La cruç dal lhagar de tiu Chilro

Tanta persona a passar por esta ruga i se calha poucos tenerien ouserbado la cruç de la terceira cantarie de la esquina (de baixo al parriba - la más amarielha). Nien a mi me daba fé deilha, mas al Gambusino nun se le scapa nada dessas cuontas de seinhas nas piedras i nas streilhas!!
El si l bai dezindo.
.
Buonas nuites
i buona suorte.

17.9.08

Chilros

Hoije traio eiqui la família de los Chilros. Si, aqueilhes que dorun l reloijo que está no campanairo. Neste brano inda estube cun Fernando, Adérito i Olímpia mas cume l tiempo nun escasseou i na manhana que fui a casa deilhes nun estaba naide, quedorun nomes de la família por lomear.
Muito gusto faremos an demudar esta cuonta para poner todo mundo, basta que algun deilhes faga chegar eiqui la listaige cumpleta.
Bamos a ber se nun demora que esse ye l trabalho que teneis por la mula nun haber dado la joeilhada cun más fuorça nesta tiesta. Estubo quaije quaije mas inda arribei para bos cunsemir passado tanto anho!!




Á Manuel, se a mi nun me oubiren, çpica tu cun eilhes que estás más acerca.
.
Buonas nuites
i buona suorte

15.9.08

Ua parba para lhimpar an Sant'Amaro

Ua trilha antes que las máquinas chegassen a la raia: las personas al redor de la parba prontas pa la lhimpa!
.
Buonas tardes
i buona suorte

13.9.08

Trilhas - na Cruç

Un bornal a meio trilhar, un manolho adreitos a la boca, ua muola de sacos.
La casa de tiu Adelino, las tierras de l Brosque, Raposeiras i Carrilón i l lhombo de la Sierra.
Quien són los dal retrato?!?!
.
Buonas tardes
i buona suorte.

11.9.08

Trilhas - an Sant'Amaro

Esta era ua máquina "Tramagal" de las grandes. Tamien habie las pequeinhas i la "São Romão de Coronado". Toda esta maquinária era fabricada an Pertual!
Un die destes amostro-bos ua que inda está guardadica nun palheiro i an cundiçones de trabalhar se le puniren las correias. Ide-bos purparando que inda bos pido para botar pan pal strado ... dreito i de espigas biradas pa la boca.
.
Buonas nuites
i buonas trilhas.

10.9.08

Na trilha - Eiras de la Cruç


Dous retratos de las eiras de la Cruç. 18 de Agosto de 1972 ... la nuossa gente.
.
buonas tardes
i buona suorte

8.9.08

Encontro no Naso


Olá amigos bloggers mirandeses


Ainda sem desfazer as malas da minha peregrinação a Portugal, vim dar uma olhadela ao Al Balhe de la Baglina e, para meu espanto, não há uma referência ao encontro de bloggers do plaino.

Disse alguém que aquilo de que não se fala é como se nunca tivesse existido!

Sem mais, aqui fica a fotografia do cartaz do encontro, com as assinaturas de todos os corajosos participantes. Gente rija, amante da boa posta, da boa pinga, da cultura e da língua mirandesas. Resumindo, amantes da vida.

Um abraço para todos, cá de Montreal, no Canadá.


Manolacas


Ps-Clicar na fotografia para ampliar

5.9.08

La Cruç d'Ancança Lhobos II


Hoje fui "al balhe de baglina".

É para te dizer que conheci e passei muitas vezes pela "cruç d'alcança lhobos" ...
... A cruz era de pedra cinzenta escura ( o granito daquela zona é quase preto) e estava assente numa fraguita. No entanto, recordo-me que quando fizeram o rompimento da estrada que liga o Nazo a S. Martinho, possívelmente devido às obras, foi retirada. Também me recordo da avó me falar que a razão dessas cruzes era para assinalar a morte nesse local por acidente, e quase sempre um raio de forte trovoada. A avó dizia-me o nome dessas pessoas, mas como nessa altura eu tinha menos de seis anos não fixei nenhum ...
... Depois, poucas vezes passei no local, mas logo achei a falta da cruz, e sempre que ali passo parece-me que o local é outro.

Atento: L miu oubrigado a M. Lurdes Cordeiro. Este balhe tamien ye la tue casa.

Buonas nuites
i buona suorte

1.9.08

La Cruç d'Ancança Lhobos


- Buonas tardes. Ides cun muita priessa tiu Zidério?

- Eilhi para Alcança lhobos nun bos dá fé de berdes ua cruç?
- Lembro. Inda you la bi de pie. Era ua cruç tosca, mas aquilho zapareciu deilhi i cume quiera dalgun lhugar d’afuora la lheborun que acá nun stá. Cume te bou a dezir, staba mesmo na ancruzelhada a la parede de tie Lucinda adonde habie ua carrasqueira. Eilhi era cume un camino anternacional: de Custantín para Samartino i de Samartino para Custantín, de Cicuiro i Spanha pa la feira dal Naso i de Caçareilhos.
- Antón era ua cruç de piedra ou de madeira?
- Nó. Era de piedra, assi cume meio Piçarra algo negra.
- Anteiriça.
- Quier dezir, tenie un pilango ambaixo, la cruzeca era meio tosca …
- Assi cume se estebisse assente nun rebolo?
- Nun sei se inda estará alhá la pedrota, ou yá nien stará.
- L rebolo inda alhá está!
- Ah! escuita. I buscando l rebolo, nun ten un sinal de tener eilhi la cruç?
- Tén.
- Pronto! Ora yá bes que l que te digo bate cierto. Eilha staba assente ... assi assente nun rebolo ... nun era bien rebolo, era ua piedra nó mui ancha i la cruç staba alhá spetada, inda há-de tener alhá l assiento, tosca, de piedra, mal feita. Eilhi naquel sítio siempre le chamoran la ancruzelhada de Ancança Lhobos.

Buonas nuites
i buona suorte.