17.1.09

Tiu Flipe

Este retrato tén ua stória, nó mui alegre, mas que se cunta an pouco más de dues lhinhas:
arrimado a 1900, par de anhos más ou menos que al cierto sólo se sabe nos arquibos de l tribunal de Miranda, andaba un rapazola de Custantín a runsiar ua moça cicuirana, cousa que nun era de muito agrado de los lhados de Cicuiro adonde tamien habie antressados nas risas de la moça. Cun manhas ou por un acauso, alhá para Baldeglina la zaragata fui fuorte i por bias desso l rapáç de Custantín quedou más muorto que bibo, cume l pobo cunta, "nunca más fui home" que zdede antón se quedou a chamar "Tiu Apaliado". Un desses cicuiranos era Filipe da Ascensão Pires, un pastor, boieiro, lhabrador i agricultor analfabeto. La cuonta bai a tribunal i l que se sabe ye que Flipe bai deportado pa la Índia (adonde daprende a ler) i aspuis para Luanda d'adonde regressa para fazer parte de la guarda "fura sacos", nome dado a Brigada Fiscal de antón. Por esso las dragonas, que nunca nos ombros quedarien se por acauso nun daprandisse a ler i a screbir, cousa que sólo fui possible aspuis de ua cundanaçón an tribunal!
Cunta-se que a partir desse tiempo nunca más las mocidades de Cicuiro i de Custantín se chaldóran a gusto i que ua chiçpica de nada era motibo para poner an labaredas todo l Carril Mourisco.
Inda bien que hai cuontas que nun dúran siempre!

Buonas nuites
i scrita alegre.

Sem comentários: