Conheço ua aldé adonde las cerejeiras ténen tuoros cumo bidas, gordos cumo la dureç de ls dies. Pássan l anho anteiro cuncentradas naquel sfergante an que se han de bolber arrebento de lhuç i de quelor, nua priessa danhada que nun spera por naide. Que puode lhebar ua aldé a antressacar las casas cun cerejeiras, mesmo eilhi delantre de ls uolhos, a deixá-le angordar ls tuoros, i a rejistir a çfazé-las an brasa quando al friu yá naide rejiste? Un amigo cumbidou-me a ir alhá a comer cereijas esta fin de sumana, i la pregunta nunca me saliu de ls uolhos, a tirá-le la gana a la boca. Yá tengo la repuosta, i nun se m’amporta que la áchen berdadosa ou nó: solo quien daprendiu l balor de cada cachico, de cada sfergante de bida, era capaç de poner cerejeiras assi i asperar por cereijas que nun dúran l tiempo suberciente, nin son capazes de matar fames que las pessonas rialmente tenien. Solo nua aldé de la raia, la rejistença se puode ler nun fruito. Afeita a eisércitos de chacina i de cunquista, a mortandades i a rapina, a guerras sin cunta, i todo esto al lhargo de seclos, ye capaç de le dar todo l balor al sfergante de bida i de fuorça de spera que ua cerejeira trai: nun mata fames, mas cunsola; nun atama la dureç de l anho, mas alhumbra cumo claron sien tiempo i al meio dua lharga spera come-se an ourgasmo.
Las cerejeiras son ua eirracionalidade antre l oundiar de las senaras, l berde de las binhas, la proua de ls castanheiros. Mas fázen sentido. Al meio de l sereno i de la paç de l’aldé, las cerejeiras reperséntan aquel lhado mais sensible, mais criatibo, mais einigmático, mais poético, que a cada anho arrebenta. Anque las própias pessonas nun l sában, eilhas son la rejistença pura, an ser. Quien fur a Cicuiro i pousar ls uolhos na bielha cerejeira, de tuoro yá seco, talbeç sinta que ye magie l que inda le cuorre andrento i, ua beç por anho, por uns sfergantes, s’assoma an cereijas.
.
Atento: se Cicuiro tubisse chabe, ua d'ouro cun ramalhetes de çreijas serie pal tiu de la gorra. Cume ye un lhugarico abierto a todo mundo, soltamos la fuolha todo l'anho a quien mos quier assí tan bien!
.
Buonas tardes
i buona suorte