28.6.08

La casa de tiu Cristo


Esta era la casa de Tiu Cristo an finales de 1950! Las froles spinduradas ... los puiales ... i la caixa de correio siempre pronta a recebir la notícia de la chimpa de Salazar!
Muito se poderie falar d'ambos retratos mas eilhes dizen todo, zde las selombras d'un anté l cabeço de la Tápia ne l'outro.

Buonas nuites
i buona suorte
.

27.6.08

La (an)justícia de los homes


Quando li la purmeira béç las abinturas de Marie Cunstáncia i achei l cabo Mendes, bi nel la figura de tiu Cristo (Agusto de sou nome mas para nós há-de ser siempre Tiu Agusto Cristo)! Tamien a él lo spulsoran de la guarda (era cabo) por haber dado agarimo a Tiu Ratica de Alcanhiças no tiempo de la guerra cebil espanhola: tirou l'home d'ua muorte más que cierta i quedou sien l sustento pa la casa.
Ye l nuosso cónsul salbador de cundanados i por assi dezir un de los anjusticiados de los mandones daquel tiempo. Mas baliu la pena nun baliu? Nós sabemos que hoije tornariedes a faer l mesmo por bias de los balores que siempre anterpretestes i mos passestes tán bien!

Buonas nuites
i buona suorte.

26.6.08

Queixumes dum orfãozinho

Num cemitério além
Uma criancinha chorava
Julgando contar à mãe
Os tormentos que passava:

Escuta, mãezinha adorada
Os queixumes do filho teu
Estou moído de pancada
Doutra mãe que o pai me deu.

Desde que para aqui te trouxeram
Meu pai não me voltou a beijar.
Vem ver o que me fizeram...
Com fome, frio e a chorar.

Descalço, com os pés na lama
Andrajoso e tiritando.
Vem a mim, mãezinha adorada
Ver a vida que estou passando.

Vem cuidar de mim, mãezinha querida
Volta-me de novo a abraçar
Beijar-te-ei toda a vida
E só junto a ti quero ficar.

Mãezinha, não te demores
Leva-me para junto de ti
Enquanto não me abraçares
Não volto a sair daqui.

E vós, pais e mães de família
Pensai bem
Nas crianças perdidas
Por falta do pai ou da mãe.

28 de Agosto de 1989

António Luís Fernandes - Tiu Andreia

25.6.08

Bárrios i casas acerca de 1950

EIQUI están los Bárrios dal Palumbar, de la Pataca, de L'Eigreija i Bárrio Alto.
Cada argolhica representa ua casa que yá fui ou inda bai a ser lomeada.
Las casas que están fuora de l campo azul furan todas feitas aspuis de 1960, menos la casa dal Bélho, la casa de tiu Pedrico i l forno de Tiu Delgado de la Baglina.
Cume dezie tiu Andreia, "la estrada i l ribeiro faen la cruç que debide los Bárrios de Cicuiro"
Buonas nuites
i buona suorte.

24.6.08

Checolas




Diç que an nuobo le habie mordido un perro danhado i que por esso l apegou l mal: l mal danhado!
Era tiu Cloudino Checola.
Berdade ou nó, siempre que lo biemos pul termo atrás de las bacas ou mesmo no lhugar quedábamos cun siete uolhos a mirar algua zfréncia naqueilhes dientes amarielhos dal kentuque (Kentuky) que l punie a fumegar pulas narizes cume a un dragón!
Era l Abó Calán de Narciso.
.
Buonas nuites
i buona suorte

22.6.08

Cebolos em Montreal(Canadá)


Hoje descobri que os Cebolos também andam por Montreal. Aqui envio a fotografia da Brizida Martins, nascida em S. Martinho mas filha de Serafim Martins e neta de Faustino Martins (Cebolos de Cicouro)). Com o marido, de Malhadas, é proprietária do Café-Bar Bifteck no famoso Boul. Saint-Laurent em Montreal

21.6.08

A camino de l Naso


Se bós soubissedes las bezes que corri todo l camino de Cicuiro anté l Naso i bolber solo para çcobrir l sítio adonde este retrato fui tirado al melhor tamien estabades cume you, cansadicos i de lhéngua fuora por bias de tanto caminar! Nos Cubos nun ye porque nun se beian freznos, antre Bal de Palombo i Alcança Lhobos tampouco porque eilhi l camino nun tén peinhas no meio. Será antre Peinha Lhastra i l camino de la Chana nas fraldas de l Sierro?
Estes tamien bán al Naso, assi cume nós tamien queremos estar no die 22 de Agosto. Andais meio çquecidos desse die i se nun marcais praça assujeitais-bos a quemer balanciga an béç de la posta caliente i çumarienta. I que fame que dou solo de amantar n'eilha!
.
Buonos dies
i buona suorte

19.6.08

L'Anjo dal Chafariç

L muntonico de tierra afunchacada cul quetubielho eran l barro i la forma pa las malgas que nacien de l puolo de l camino por bias de l’auga que salie dal chafariç al pie de la puonte i l ribeiro, acarreada cun lhatas de sardinas feitas caldeiretas nas manos de ninos an anzonas de feturos andustriales de l barro. Antre ua malga i outra era un abaixar i chubir la barreira zde l camino anté l chafariç nua corrida para oumantar la produçón que se iba angaiolando na parede dal cortineiro cume teilha a secar antes que l calor de l forno le disse la rejisténça d’ua bida.
Estaban trés naquel purparo, Abílio, Bartelomeu i Antonho, no ribeiro de l’eimaginaçón que l tiempo daba a carradas sien pedir oupenión a trés uolmos altos cume l campanairo que eilhi furan quedando guardianes de l tiempo i de la bida. Antre l arramar de l’auga nas poças i la sue colheita no chafariç passaban las horas de jóldia de brano an que las mais andarien acupadas cun tanto afazer nas huortas, ne l’acarreio ou an busca de aquemodo pa la cria. Era l final de la manhana i los boieiros arrimaban-se al cheiro de l toucino cozinho cun berças ou algua lasca de persunto que habie sobrado de la segada.
Un pie molhado ou çcuido sien medir l peligro tenerán sido motibo de chafurgo n’auga meio arrumiacada daquel chafariç a la altura dal suolo. Bartelomeu, de mano esticada bien dezie para que disse más un poulico de cada béç que los pies tocaban no fundo antre un golo i ua lhuita para quedar a la frol. L tiempo que durou la agonia naquel baixa i chube drento d’auga naide l cuntou, que Antonho, quaije sien fuorças, a muito custo inda iba sorbendo la bida a cada resfolgar quando assomaba la boca fuora.
Estaba Bartelomeu a tentar sacar l amigo daquel rumiacal i este meio spindurado na parede de l chafariç quando aspuis de un poulo zde la puonte uas manos fuortes dán fin a tanta afliçón. Era tiu Poulino que al passar eilhi benido de boieiro de los lhados de la Baglina se dou cuonta de tanta lhuita i atalhou naqueilha hora l que serie ua muorte cierta.
Deitoran-lo a la puorta de tiu Xanola nuas piçarras mesmo an frente al curral que habie sido de sous abós, a golfiar auga de ranacalhos qu’inda andaba nos pulmones. Quando la mai chegou, estaba znudico de todo, aculado a tembrar de miedo i de susto, la roupa a secar na ramalhada i un muntón de gente al redor quementando las abinturas de trés fazedores de malgas nua manhana de brano.
Aspuis de tantos anhos inda hoije la boç de tiu Poulino chega junta cul’eimaige d’un anjo de la guarda a poular d’ua puonte adreitos a mi.

Buonos dies todos los dies, esteiades adonde estebirdes tiu Paulino.

18.6.08

Chafariç de 1953 :)

Eiqui está anton l chafariç de 1953. Al pie deste (an frente) hai outro, mas you inda dou fé de seren dous ou trés, más l que estaba drento de la frauga de tiu Guelherme. A menos de cinquenta metros queda la fuonte de la punta de baixo dal lhugar (adreitos al Palumbar) i pal lhado de la Pataca, antre la casa de tiu Guelherme i la de tiu Zé Primo habie más dues fuontes!
Se an tán poucos anhos tanta auga escasseia, al que será necessairo amostrar más para que las agressiones a la tierra mai páren? Quedamos de braços atados a ber estas muortes cume bimos la agonia de los uolmos?!
Las seinhas ampeçam-mos a rebelar que la Tierra sigue l sou camino. Bonda dar ua buolta pul termo.

Buonos dies
i buona suorte.

16.6.08

Yá nun era sien tiempo!!

Hoije al abrir la caixa de correio que agora diç que se chama imeil, achei ua nobidade que nien dieç minutos cunsegui guardar para mi solo! Un pobo na linha de Manuel Preto nun pudie quedar cul sou lhugar bago nestas cousas de las nuobas manhas de las cumbersas i de las cumenicaçones. Pena que nun seia an mirandés ... mas l'amportante ye estar cun nós.
Las bien benidas e que tenga ua bida lharga!

Buonas nuites
i buona suorte!

15.6.08

Fuonte de 1955

Hoije deixo-bos un zafio: adonde queda esta fuonte? La data si la ten mas l que you gustaba de saber era a quien pertenece ou pertenciu aquel AP.

Buonas tardes
i buona suorte
.

13.6.08

Al Termo de Cicuiro

Este ye l termo de Cicuiro!
Quien quejir ber adonde queda la maior parte de los chamadeiros, bonda carregar EIQUI.

Bionos dies
i buona suorte

12.6.08

Garotada dal Bárrio dal Palumbar

Quando m'amostroran este retrato deziram-me que fui tirado al pie de las huortas acerca dal chafariç de baixo. Pu la direçón i altura dal sol estou más anclinado pa las cortinas dal Lházaro al pie de la curralada de los Manjores ou antón antre l ribeiro i los huortos ancostados al lhabadeiro de la puorta de tie Hermínia. Toda esta giente ye d'eilhi: Alcino ... i los outros?!
.
Buonas nuites
i buona suorte

10.6.08

Palumbar an dous tiempos


La seinha eran golpes de Molière na puorta. Salien todas menos algua que chocaba dous uobos quaije a botar paxarico. Na piedra dal meio arramaba la bolsica de grano que criaba l'alberoto de tanto esbolaciar por papo cheno i para mi era ua fiesta todas las bezes que caminaba no carreirón de los uorticos até l palumbar de Tiu Delgado.
Cume quedaba guapo l palumbar bibo!
.
Buonas nuites
i buona suorte

8.6.08

Caleija de la Tápia - 1953

Retrato tirado por tiu Albino Bara an 1953. Dues moças de Cicuiro. Quien son?

Buonas tardes
i buona suorte
.

7.6.08

Roupa de Tiu Delgado

Este retrato deberá ser de amprecípios de los anhos 70.
Ua de las sues nuoras estende la roupa an frente a la jinela que deberie tener lhebado l bidro que la pita le partiu.
Buonas nuites
i buona suorte

6.6.08

Tiu António Delgado - Autor de Cascos


Tiu António Delgado foi inspirado autor de Cascos.

Valdemar da Assunção Gonçalves, Presidente da Associação "Renascer das Tradições", Póvoa - Miranda do Douro, refere dois. Quem terá pistas dos restantes?

Ilusões transmontanas -Versão original recolhida em Cicouro, datada de 1956 e composta por António Delgado Ramos, também natural de Cicouro.Foi representado na Póvoa em 1990.

Amor de amargura ganhado pelos cristãos -Versão recolhida em Cicouro de um manuscrito datado de 1953.Foi composto pelo Sr. António Delgado Ramos de Cicouro.Há notícia de uma representação em 1953 e de outra por volta de 1959 em Cicouro.

5.6.08

Cassacos I



Cassacos II



Buonas nuites
i buona suorte
.

Castanheiro Guardachuba

A uns quarenta metros dal chafariç de Ourrieta Cuba indo adreitos a Fuonte la Peinha (camino de la Pruoba), hai este castanheiro centenairo i oureginal! Siempre lo bi eigual i anté parece un desses Bonsais, tal ye la belheza de l'árbol. La Junta anté le puso ua mesa i bancos an baixo para quemer las sopas de la segada a ua buona selombra.
An Cicuiro inda hai outro al pie de la strada cerca dal semitério, mas menos guapo por bias que algues galhos se ban secando.

Nós tenemos muitos nabos

Nós tenemos muitos nabos
a cozer nua panela,
nun tenemos sal nien unto
nien presunto nien bitela.

Mirai qu'alforjas,
mirai qu'alforjas
uas mais lhargas,
outras mais gordas

uas de lhana,
outras de stopa
uas pa la ieuga
outras pa la potra ...

Los chocalhos rúgen, rúgen
los carneiros alhá ban
an chegando a Ourrieta Cuba
los carneiros bulberan.

Mirai q'alforjas
mirai ... ...

Será deste Ourrieta Cuba?
Al cierto naide l puode dezir mas los andícios apuntan para esso.

Buonas nuites
i buona suorte

4.6.08

Nós tenemos muitos nabos


Terá sido à beira do bucólico chafariç de Ourrieta Cuba-Cicuiro que nasceu a já imortalizada cantiga "Nós tenemos muitos nabos"? Há quem assim acredite. Se por lá passarem e abrirem os olhos do coração, ainda poderão escutar a música maviosa dos chocalhos dos carneiros e os suspiros da rapaza a ouvir da boca do seu pastor a cantiga inspirada por um amor eterno.
(Como sempre, fotografia do Boieiro)

3.6.08

Cassacos

Retrato de quatro armanos i un sobrino. Lházaro, l'amo de laica tamien está ende. Manhana falamos deilhes.

Buonas nuites
i buona suorte
.

2.6.08

Puntones dal Cerrado de Mingç


Quien sigue de la ancruzelhada de la Monja adreitos a la Benhuola, na caleija de debide los cerrados de la Molineira cun los dal Cerrado de Mingç, tenemos estes puntones ancostados al cerrado de Mário Furriel.
Na cuosta ai un cortineiro onde tiu Zé primo sembraba balancigas que quando estaban quiaje maduras, eran tapadas cun arena para que l "Taxugo" nun disse neilhas!
Inda habie más puntones. Assi que buolba pul termo yá berei s'inda eisisten ou se faziran outra cousa d'eilhes.
.
Buonos dies
i buona suorte
.

1.6.08

Todos a la Feira


Teçtamiento de l Galho IV

29
Funerais d’última hora
Ficam a cargo da terceira
Que será a professora
Por ser a principal herdeira.

30
O enterro não julgueis vós
Que vai ser algum deleite
Entre batatas ou arroz
Embalsamado em azeite.

31
Peço que o meu enterro
Seja bem acompanhado
E que todos guardem luto
Por um galo desgraçado.

32
Aos mais galos que morrerem
Peço a todos em geral
Que não façam testamento
Que este por todos vale.

33
E vós meus estudantinhos
Já que assim o quereis
Degolai-me bem depressa
Que é favor que me fazeis.

34
E os demais móveis da casa
Deixo ao meu testamenteiro
Que por meu falecimento
Fique dono do poleiro.

35
Deixo um advertimento
Aos demais machos capazes
Que não queiram ser vizinhos
Da escola dos rapazes.

36
E se acaso desprezarem
O conselho que lhes dou
Daqui a uns anos estarão
No estado em que eu estou.
.
.
I assi terminamos hoije la leitura de l teçtamiento de l galho.
Aspuis de la cuonta dita, la pursora / pursor tenerá que arrecadar l animalico que a esta hora yá está mas muorto que bibo de tanto esbaldrejón an riba de l'andor.
Esta tradiçón mantubo-se anté amprecípios de los anhos setenta de l séclo binte i la buolta al pobo terminaba a la puorta de la pursora (no mesmo eideficio de la scuola) antre las escaleiras e la moreira.
.
Buonas nuites
i buona suorte
.