22.3.10

La Princesa de ls çapatos rotos

Era ua nuite cerrada de Nobiembre, nuite scura, cume la boca de l lhobo i cumprida que parecie nun tener fin.
Apuis de la cenica atiçonou-se l lhume i las bezinas de l questume, a sue beç, batírun a la puorta, traendo cada cual sue ruoca ou estriga i cume siempre an pagas un rachonico. Agarrados a ls xailes de las mais alhá benien tamien ls garotos maiores, ls que spantan l suonho para scuitar ua cuonta de serano, aqueilhas cuontas que se ban dezindo de pais para filhos i abós a nientos quien sabe dzde quando.
Tie Marie Rosa ampeçou cume doutras bezes, anquanto l fuso zolaba nos dedos an sou rodrar de suonho.
Era ua beç … Bou a cuntar la cuonta de la Princesa de ls çapatos rotos. Nun sei se serei capaç de dar fé deilha por anteiro porque la oubi inda nina, yá muito anho. Quereis scuitar?
Lhougo se fizo siléncio an que se cunseguie oubir la chamardielha de l lhume i l sonido de l fuso assoprando ansonhado.
Cuntai, cuntai! – pediran trés de ls garotalhos i rapazas quaije a la par, al se dar cuonta que eilha lhebaba tiempo a ampeçar.
Cuntai, cuntai! … Nós stamos calhados. Psiu!
Diç que an tiempos antigos, nun palácio dourado, de cien muralhas, bibie ua princesa tan guapa cume las streilhas i tan spierta cume l sol madrugador.
Solo tenie ua maca que naide çcubrie (i era pena). Todos, todos ls dies por artes ou sien artes, la princesa rumpie ls çapatos. I, pobrezica alhá tenie que se apresentar al rei de suolas rumpidas que eilha tenie l cuidado de arrastrar pul suolo para nun las çcubrir.
Era ua cousa stranha i ua bergonha para sue majestade que la filha de l rei, tan graciosa cume las streilhas, tebisse que se apresentar siempre, siempre naquel purparo que daba pena. L rei, para remedeio, mandou lhougo dá-le un par nuobo, relhuziente, que no die a seguir yá era sabido, tamien aparecie roto. Andou muito muito tiempo.
L rei chamou al final la princesa, preguntou a las buonas i cun fiestas: cume podie rumper todos ls dies uns çapatos nuobos? Ralhou cun eilha, sien mesmo assi tener ningua respuosta. Cuntinuaba l segredo! Anton era possible nua princesa linda cume las streilhas i lebe cume un páixaro? … I an tan pouco tiempo? Bai-se alhá a saber! …
Habie no palácio un çapateiro real solo para eilha i nun fazie más nada l probe çapateiro que trabalhar pa la princesa i nien assi daba cuonta de l recado. Tenie que se alhebantar cedo i trabalhar até alta nuite, a la lhuç dua bela … solo para serbir cume era sue oubrigaçon a sue real alteza, la princesa linda de ls çapatos rotos.
Ls çapatos íban-se ajuntando eilhi a ua squina nua sala tamien bielha atafulhada até las bigas que alhá más nun cabien.

...ten cuntinuaçon

Cuonta screbida por José F. Fernandes - Padre Zé
S. Bicente, Cabo Berde, 14-Set-1962

Sem comentários: