5.6.08

Castanheiro Guardachuba

A uns quarenta metros dal chafariç de Ourrieta Cuba indo adreitos a Fuonte la Peinha (camino de la Pruoba), hai este castanheiro centenairo i oureginal! Siempre lo bi eigual i anté parece un desses Bonsais, tal ye la belheza de l'árbol. La Junta anté le puso ua mesa i bancos an baixo para quemer las sopas de la segada a ua buona selombra.
An Cicuiro inda hai outro al pie de la strada cerca dal semitério, mas menos guapo por bias que algues galhos se ban secando.

Nós tenemos muitos nabos

Nós tenemos muitos nabos
a cozer nua panela,
nun tenemos sal nien unto
nien presunto nien bitela.

Mirai qu'alforjas,
mirai qu'alforjas
uas mais lhargas,
outras mais gordas

uas de lhana,
outras de stopa
uas pa la ieuga
outras pa la potra ...

Los chocalhos rúgen, rúgen
los carneiros alhá ban
an chegando a Ourrieta Cuba
los carneiros bulberan.

Mirai q'alforjas
mirai ... ...

Será deste Ourrieta Cuba?
Al cierto naide l puode dezir mas los andícios apuntan para esso.

Buonas nuites
i buona suorte

1 comentário:

AF disse...

Buonas nuites,

Cuncordo que faç todo l sentido la heipótese: cuido que se trata dua cantiga raiana, que haberá sido traida para outros lhados por çquiladores ou cardadores raianos.
Ls bersos son mui guapos i mui románticos, ua auténtica pastorela. Queda eiqui l zafio a Alcides ou a Manuel ou als dous para mos cuntáren la cuonta que stá por trás de la cantiga. Ha de ser ua stória de amor i de pessonas apaixonadas. Pessonas dun tiempo an que inda nun habie retratos, mas an que la sue fuorça d'alma quedou bien retratada ne ls bersos. Eilhes amóstran que yá nesse tiempo, possiblemente hai muito, habie cousas mais amportantes que l ganado i que ser pastor - i esso ye ua liçon para hoije an que a las bezes mos squecemos.

Un abraço,
Amadeu